10 สิ่งที่คุณยังไม่รู้เกี่ยวกับ 'เกย์ไพรด์'

(*บทความโดย Cassie Sheets)

เกย์ไพรด์มีอะไรมากกว่าขบวนพาเหรด สัปดาห์แห่งกิจกรรมนี้มีประวัติศาสตร์มายาวนานเพียงแค่ไม่ค่อยถูกเล่าขาน นับตั้งแต่การก่อตั้ง ความหมายของธงสีรุ้งไปจนถึงการยอมรับเดือนแห่งไพรด์ (LGBT Pride Month) จากผู้นำทางการเมือง  ต่อไปนี้คือข้อเท็จจริง 10 ประการเกี่ยวกับเทศกาลเกย์ไพรด์ที่คุณอาจไม่ทราบมาก่อน

1.การเดินขบวนเพื่อรำลึกถึงการจลาจลสโตนวอลล์ คือเหตุการณ์ที่จุดประกายให้เกิดพาเหรดเกย์ไพรด์ 

ปี 1970 หลังการจลาจล Stonewall Inn หนึ่งปี ชาว LGBT นิวยอร์กหลายพันคนรวมตัวกันเดินขบวนวันคริสโตเฟอร์สตรีท (CSLD) ไปตามถนน Sixth Avenue จากกรีนวิชวิลเลจ ถึงเซ็นทรัลปาร์ค พร้อมกู่ตะโกน “พูดชัดๆ พูดดังๆ เกย์นั้นดี ภูมิใจที่เป็นเกย์!” ความสำเร็จของพาเหรด CSLD กลายเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้จัดกิจกรรมในเมืองและชุมชนต่าง ๆ ทั่วสหรัฐอเมริกาและทั่วโลกให้เริ่มจัดขบวนพาเหรด LGBT ของตน ระหว่างการเดินขบวน CSLD ในปี 1973 ซิลเวีย ริเวรา นักเคลื่อนไหวข้ามเพศได้กล่าวสุนทรพจน์อันยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นการพิสูจน์ว่าคนข้ามเพศคือส่วนหนึ่งของชุมชนนักกิจกรรมตลอดไป

จากบทความในหนังสือพิมพ์ The Village Voice  เฟรด ซาร์เจียน เล่าประสบการณ์การเดินขบวน CSLD ว่า "เรื่องมันนานมาแล้วก่อนที่ทุกคนจะได้ยินชื่อเกย์ไพรด์  ตอนนั้นพวกเราต้องใช้ความกล้าบ้าบิ่นพอสมควรสำหรับก้าวย่างอันยิ่งใหญ่ กว่าที่จะเหยียบลงบนถนนมิดทาวน์ในแมนฮัตตัน  ไม่มีขบวนแห่ ไม่มีดนตรี ไม่มีหนุ่ม ๆ นุ่งน้อยห่มน้อย ตำรวจพากันหันหลังให้เราบ่งบอกถึงความดูหมิ่นเหยียดหยาม ผู้คนมากมายถือป้ายและแบนเนอร์ พร้อมทั้งสวดมนต์และโบกมือให้ฝูงชนที่เฝ้ามองด้วยความประหลาดใจ”

2."มารดาแห่งความภาคภูมิใจ" เป็นไบเซ็กช่วล

เบรนดา ฮาวเวิร์ด เป็นสาวไบฯ และนักต่อสู้มาตลอดชีวิต เธอเป็นที่รู้จักในนาม "มารดาแห่งไพรด์" จากการจัดงานวันประกาศอิสรภาพถนนคริสโตเฟอร์ในเดือนมีนาคม  ฮาวเวิร์ดยังได้รับเครดิตในฐานะผู้วางรากฐานเทศกาลสัปดาห์แห่งความภาคภูมิใจ (ไพรด์) อันนำไปสู่ขบวนพาเหรดเกย์ไพรด์ในปัจจุบัน เธอได้ร่วมก่อตั้งเครือข่าย New York Bisexual Network ในปี 1988 ด้วย

3.ธงสีรุ้งทุกสีมีความหมาย

คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่าธงชาติเกย์สีรุ้งในขบวนพาเหรดเกย์ไพรด์หมายถึงอะไร?  มันมาจากธงในขบวนพาเหรดวันประกาศอิสรภาพเกย์ในซานฟรานซิสโกปี1978  ออกแบบโดยกิลเบิร์ต เบเกอร์  โดยอาสาสมัคร 30 คนช่วยกันย้อมและเย็บธงสองผืนแรกสำหรับใช้ในขบวน

เบเกอร์ได้กำหนดความหมายที่แตกต่างกัน สีชมพูแจ๊ดแทนเรื่องเพศ สีแดงแสดงถึงชีวิต สีส้มหมายถึงการเยียวยา สีเหลืองคือแสงตะวัน สีเขียวแทนธรรมชาติ  ฟ้าเทอร์ควอยซ์แทนเวทมนตร์และศิลปะ ครามน้ำเงินแสดงถึงความสงบและความสามัคคี สีม่วงสื่อถึงจิตวิญญาณ ต่อมาเมื่อมีการออกแบบสำหรับผลิตจำนวนมากก็ได้ลดทอนลง เหลือเพียงหกแถบสีดังที่นิยมใช้ในปัจจุบัน

4.ช่วงหนึ่ง ธงที่ใหญ่ที่สุดในโลกคือธงซุปเปอร์เกย์

ในวาระครบรอบ 25 ปีการสกัดการจลาจลปี 1994 กิลเบิร์ต เบเกอร์ได้รับหน้าที่ผลิตธงสีรุ้งที่ใหญ่ที่สุดในโลก ธงนี้มีหกแถบสีเช่นในปัจจุบัน กว้าง 30 ฟุต  ได้รับการจดบันทึกจากกินเนสต์บุ๊ค แต่ปัจจุบันตกอันดับไปแล้ว เนื่องจากเบเกอร์ได้สร้างธงสีรุ้งขนาดยักษ์อีกผืนในปี 2003  ความยาว 1 ? ไมล์ ทอดข้ามคีย์เวสต์ มลรัฐฟลอริดา 

5.ยังไม่มี Dyke March (พาเหรดเลสเบี้ยน) จนกระทั่งปี 1993

แม้ว่างาน US Pride ครั้งแรกจะย้อนไปไกลถึงปี 1970 แต่ Dyke March แรกยังไม่เกิดขึ้นจนอีก 23 ปีต่อมา พาเหรดเลสเบี้ยนนี้ปกติจะจัดก่อนงานเกย์ไพรด์ 1 วัน  เกิดขึ้นโดยกลุ่มนักเคลื่อนไหวหัวรุนแรง The Lesbian Avengers นำขบวนสตรี 20,000 คน เดินขบวนประท้วงไปยังทำเนียบขาว กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เมื่อวันที่ 24 เมษายน 1993 เย็นก่อนวันงาน LGBT Pride March เพื่อเรียกร้องการให้ความสำคัญแก่ชาวเลสเบี้ยน

6.เกย์ไพรด์ไม่ได้ใช้ชื่อนี้ตลอด

พาเหรดไพรด์ช่วงแรกมีลักษณะต่อสู้เคลื่อนไหวมากกว่า มักเรียกกันว่าขบวนพาเหรด "ปลดปล่อยเกย์" หรือ "เสรีภาพเกย์"  ลักษณะแข็งกร้าวต่อสู้นี้ค่อย ๆ ลดลงในทศวรรษ 1980 และ 1990 มีความเป็นเทศกาลงานพาเหรดมากขึ้น เน้นไพรด์หรือ "ความภาคภูมิใจ" 

7.เดือนแห่งเทศกาลไพรด์ (Pride Month) ได้รับการยอมรับจากประธานาธิบดีสหรัฐฯ เพียงสองคนเท่านั้น

ขณะที่ชาว LGBT อ้างว่ามิถุนายนคือเดือนแห่งไพรด์มาหลายทศวรรษ  ทว่า มีประธานาธิบดีสหรัฐเพียงสองคนเท่านั้นที่ยอมรับอย่างเป็นทางการว่า เดือนมิถุนายนคือเดือนแห่งความภาคภูมิใจของ LGBT  ปี 1999 ประธานาธิบดีบิล คลินตันคือคนแรก ขณะจอร์จ ดับเบิลยู บุช (แปลกใจมั้ย!) ไม่เคยประกาศรับรองเดือนแห่งไพรด์

ประธานาธิบดีบารัค โอบามา ได้ออกประกาศเกี่ยวกับเดือนแห่งไพรด์อย่างเป็นทางการตั้งแต่ปี 2009  เขาระบุในสุนทรพจน์ปี 2015 ว่า “ประชาชนทุกคนสมควรที่จะมีชีวิตอยู่อย่างมีศักดิ์ศรีและได้รับความเคารพ ปลอดจากความหวาดกลัวหรือความรุนแรง ตลอดจนได้รับการปกป้องจากการเลือกปฏิบัติโดยไม่คำนึงถึงเพศ เอกลักษณ์หรือรสนิยมทางเพศ ในช่วงเดือนแห่งความภาคภูมิใจของเลสเบี้ยน เกย์ ไบเซ็กชวล และคนข้ามเพศนี้ เราขอเฉลิมฉลองมรดกอันน่าภาคภูมิใจที่เหล่าชาว LGBT ได้ร่วมถักทอเป็นหนึ่งในผืนผ้าแห่งประเทศชาติ เรายกย่องทุกผู้ที่ต่อสู้เพื่อทำให้ชาติของเราสมบูรณ์แบบ เราจะมุ่งมั่นสถาปนาสังคมที่เด็กทุกคนจะเติบโตขึ้นโดยรู้ว่าประเทศของเขาสนับสนุนและภาคภูมิใจในตัวพวกเขา  รวมทั้งเอื้ออำนวยพื้นที่แก่พวกเขาตามที่เขาเป็น”

8.เพนตากอนก็จัดงาน LGBT Pride

อย่าเพิ่งคาดหวังว่าคนดังหรือเซเลบริตี้จะมาร่วมงานล่ะ  งานไพรด์ครั้งแรกของเพนตากอนจัดขึ้นเมื่อปี 2012 สมาชิกที่เป็นเกย์ในกองทัพได้พูดคุยเกี่ยวกับการยกเลิกแนวทาง "อย่าถาม อย่าบอก"  รวมทั้งความสำคัญของการสามารถพูดถึงครอบครัวและคนที่รักกับเพื่อนทหารชายหญิง

9.พาเหรดไพรด์ใหญ่ที่สุดในโลกคือที่เมืองเซาเปาโล ประเทศบราซิล

ปี 1997 ขบวนพาเหรดเกย์ไพรด์ในเซาเปาโลเริ่มต้นด้วยผู้เข้าร่วม 2,000 คน จากนั้นเพิ่มเป็นหลักล้านในปี 2006  กินเนสต์บุ๊คท์บันทึกว่าเป็นงานเฉลิมฉลองเกย์ไพรด์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ด้วยจำนวนผู้เข้าร่วมถึง 2.5 ล้าน และครองอันดับหนึ่งมาตลอด  โดยมีขบวนพาเหรดไพรด์สำคัญอื่น ๆ ไล่ตามมาติด ๆ อาทิ นิวยอร์กมีผู้เข้าร่วมราว 2 ล้านคน ซานฟรานซิสโกประมาณ 1.7 ล้านคน 

10.บริษัทต่างๆ มอบเงินสนุบสนุนก้อนโต

เมื่อถึงจุดหนึ่ง คุณอาจสงสัยว่า คุณอยู่ที่ขบวนพาเหรดเกย์ไพรด์หรือพาเหรดว็อดก้ายี่ห้อ Absolut กันแน่  จากการยอมรับ LGBT ที่เพิ่มขึ้นและเม็ดเงินจำนวนมากจากพวกเขา บริษัทต่าง ๆ ไม่รู้สึกกังวลที่จะให้ความสำคัญแก่ผู้บริโภค LGBT ผู้สนับสนุนองค์กรรายใหญ่ๆ ได้แก่ Wells Fargo, Macy's และ TD Bank (ซึ่งใช้จ่ายเงินประมาณ 1 ล้านเหรียญต่อปีในขบวนพาเหรด)

สำหรับผู้จัดงานไพรด์หลายคน การมีบริษัทหรือองค์กรเป็นสปอนเซอร์หมายความว่า พวกเขาสามารถจัดงานใหญ่ได้ตลอดสัปดาห์โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย ผู้เข้าร่วมไพรด์ก่อนหน้านั้นบางรายก็ได้ริเริ่มจัดกิจกรรมทางเลือกในชุมชนของตน โดยรับการสนับสนุนจากบริษัทซึ่งเป็นสปอนเซอร์งานไพรด์ 

#อิเคเมนรองพื้นผู้ชาย #ikemenThailand #รองพื้นคุมมัน #รองพื้นปกปิด #รองพื้นผสมกันแดด #ปกปิดรอยสิว

https://www.pride.com/pride/2016/6/02/10-things-you-didnt-know-about-pride#media-gallery-media-1