เรื่องเข้าใจผิดเกี่ยวกับ Sex ของชาวสีม่วง

เมื่อพูดถึงเรื่องระหว่างชายรักชาย เราส่วนใหญ่หมกมุ่นแต่บุกทะลวงประตูหลัง หากคุณเชื่อตามสื่อลามกอนาจาร เมื่อผู้ชายสองคนมารวมตัวกัน การมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักคือเป้าหมายสูงสุด แต่นั่นไม่ใช่แนวทางการปฏิบัติทางเพศที่ถูกต้อง วัฒนธรรมตะวันตกมีส่วนทำให้คุณเชื่อเช่นนั้น  จริงอยู่ ประตูหลังเกี่ยวข้องกับความเป็นเกย์มาช้านานและมีเหตุผลที่ดีรองรับ ย้อนกลับไปสมัยกรีก การมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักมีบทบาทในการแสดงออกถึงความเป็นเพศเดียวกัน (แม้ว่าจะมีสารหล่อลื่นน้อยกว่า)

ศิลปะแห่งการมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักแสดงถึงความเป็นเกย์ทั้งในด้านบวกและลบ บางครั้งมันข่มเหงคุณ บางคราวก็ช่วยคุณต่อสู้กับการกดขี่ข่มเหง ทว่า การมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักหาใช่หัวใจหลัก กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ  มีมากกว่าหนึ่งวิธีสำหรับเกย์ที่จะมีเซ็กส์

มันไม่เกี่ยวกับพื้นฐานที่เข้าใจกันตามปกติอย่างสิ้นเชิง

มันไม่ได้เกี่ยวกับพื้นฐานทั่วไป เพราะแนวคิดหนึ่ง สอง สามนั้นใช้ไม่ได้กับเกย์ การจบเกมของเราแตกต่างออกไป เป็นไปไม่ได้ที่เราจะปรับระดับฐานให้เหมือนคุณ ยกตัวอย่าง คุณกำลังเล่นเกม Super Mario และใช้ Bowser ช่วย Princess Peach ซึ่งเทียบได้กับการสอดใส่ แต่นั่นไม่ใช่วิธีที่เกมของเราจบลง เซ็กส์แบบเกย์เหมือนการจุดไฟ หรือเล่น PlayStation Fallout 4 มากกว่า สำหรับคนที่ไม่มีเพื่อนเป็นนักเล่นเกมที่เป็นเกย์ ฉันกำลังจะบอกว่าเซ็กส์ของเกย์คือโลกที่เปิดกว้าง มันไม่ใช่แบบเส้นตรง เป้าหมายของคุณควรจะเกี่ยวกับการสำรวจภารกิจย่อยอันหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นการใช้ปาก การช่วยตัวเอง การตีก้น หรือการดูดเลียทวารหนัก ให้มากที่สุดก่อนที่จะถึงบทสรุปของเกม

ไม่ใช่ทุกคนที่ชอบทวารหนัก

เซ็กส์นั้นหลากหลาย ประตูหลังไม่ใช่คำตอบที่ถูกทุกข้อ  บางคนไม่สบายใจกับการถูกทะลวงแนวหลัง บ้างก็ลองแล้วแต่พบว่าไม่เหมาะกับตัวเองจริง ๆ  เรื่องนี้ควรจะเป็นสามัญสำนึกทั่วไป แต่ก็คุ้มค่าที่จะกล่าวซ้ำ นอกจากนี้ เซ็กส์ทางทวารหนักไม่ควรจะเป็นข้อตกลงตายตัวในความสัมพันธ์ การไม่จำกัดตัวเองไว้ที่รสชาติเดียวคือการเปิดประสบการณ์ใหม่ ๆ

การเตรียมตัวสำหรับมีเซ็กส์ทางทวารหนักอาจรบกวนจิตใจ

เรามักจะติดพันกับช่วงเวลานัวเนียจนไม่ได้เตรียมการณ์ จริงๆ แล้ว การมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักมีอะไรมากกว่าสอดใส่  คำแนะนำคือให้สวนล้างและอุ่นเครื่องเล็กน้อยเพื่อความพึงพอใจสูงสุด แต่ก็ไม่ค่อยมีใครมีเวลาสำหรับเรื่องนั้น นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไม การศึกษาในปี 2011 ซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร Journal of Sexual Medicine ชาย 25,000 คนที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย มีจำนวนน้อยกว่า 40 เปอร์เซ็นต์ที่รายงานว่ามีเซ็กส์แบบประตูหลังกับคู่นอนคนล่าสุด ในความจริง พวกเราไม่ได้มีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักมากเท่าที่ทุกคนคิด

อย่ารู้สึกกดดัน (เว้นแต่คุณต้องการ)

หากเราเชื่อตัวเลขข้างต้น ก็ไม่ควรให้ความสำคัญการมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักมากนัก ในแง่วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ เกย์ถูกจำกัดขอบเขตโดยพฤติกรรมทางเพศอยู่แล้ว แต่ถ้าเราย่อเซ็กส์ทางทวารหนักให้เหลือน้อยที่สุดแล้ววางไว้ในระดับเดียวกับปากหรือการช่วยตัวเอง ความกดดันนั้นจะบรรเทาลงมาก ผมพบว่า การชี้นำทางวัฒนธรรมเรื่องเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักนั้นกดดันมากจนลดความสนุกในการแสดงออกทางเพศสำหรับชายหนุ่มที่กำลังทดลองมีกิจกรรมทางเพศกับเพศเดียวกัน แรงกดดันในการบรรลุจุดสูงสุดซึ่งหมายถึงการมีเซ็กส์ทางทวารหนักอาจแตกต่างกันอย่างใหญ่หลวง ใครคนหนึ่งอาจจะยินยอมและทำตามความปรารถนาอย่างสบาย ๆ  ขณะที่บางคนตกลงไปในหลุมแห่งความไร้สุข.

เซ็กส์ของเกย์ควรเป็นแบบไหนก็ได้ที่คุณอยากให้เป็น

ถึงตรงนี้โปรดอย่าเข้าใจผมผิด ผมไม่ได้สนับสนุนหรือต่อต้านเรื่องประตูหลัง เพียงแต่กำลังพยายามไขมายาคติเกี่ยวกับเกย์ การเป็นเกย์นั้นยากพออยู่แล้วโดยตัวมัน ไม่จำเป็นมากังวลจากแรงกดดันภายในชุมชนเรื่องมาตรฐานที่จำกัดอีก ใช้เพศสภาพของคุณเป็นโอกาสที่จะปลดปล่อยตัวเองจากพันธนาการของความคาดหวังทางเพศจะดีกว่า เพราะถ้าจะมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดในชุมชนเกย์ที่เก่าแก่ยาวนานไม่ควรกำหนดตายตัวละก็ นั่นคือ เซ็กส์ 

(*บทความเขียนโดย Alim Kheraj)

https://www.gq.com/story/the-biggest-myth-about-gay-sex